I strongly recommend reading this blog post by Christine Brockmeyer on her personal (non) experiences with computers in education.
Dat Erliefniss mam Computer am “Communication visuelle” Kuer wat d’Christine eis héi beschréift, weisst ganz schein, dass de fait de Computer als creation tool anzesetzen direkt, quasi automatesch och eng aaner sozial form vu léieren mat sech bruecht huet… dei eigentlech d’essenz ausmescht vun deem waat flott an erfollegreich wor an där léiersituatioun… de computer ass, u sech a mengen aan, nierwensaach… et ass dee changement pédagogique sous-jacent deen essentiel ass… an deen kritt een och hin ouni computeren… well cut – copy – paste kann een och mat scheier – photokopéierer – pësch maachen…
ech fannen et och bedéitsaam wei d’Christine selwer seed, dass säi “Proff keng Ahnung vun deenen Programmer haat”… dat wéisst wéi wichteg den TPACK Modell ass… fir sennvoll Integratioun vun Technologie an der Schoul ze bedréiwen… 🙂